کلسیفیکاسیون مفصل ران در افراد مسن

این وضعیتی است که در اثر ساییدگی غضروف مفصل در طول زمان باعث درد و سفتی مفصل می شود. آرتریت هیپ در افراد مسن شایع است و باعث محدودیت حرکتی می شود. کلسیفیکاسیون باعث ساییدگی استخوان ها روی یکدیگر می شود. باعث التهاب و تغییر شکل در مفصل می شود. به کندی پیشرفت می کند و در صورت عدم درمان می تواند کیفیت زندگی را کاهش دهد. درمان را می توان با دارو، فیزیوتراپی یا جراحی انجام داد.

علائم کلسیفیکاسیون مفصل ران در سالمندان چیست؟

افزایش درد به خصوص در حین یا بعد از حرکت. درد ممکن است در ابتدا خفیف باشد، اما با گذشت زمان بیشتر مشخص می شود. حتی در هنگام استراحت نیز ممکن است درد ایجاد شود. سفتی ممکن است در صبح و یا پس از عدم فعالیت طولانی مدت در لگن احساس شود. سفتی معمولاً پس از مدتی حرکت کاهش می یابد. کاهش تحرک در مفصل ران. ممکن است در حرکاتی مانند خم شدن به جلو و باز کردن پاها به پهلو مشکل وجود داشته باشد. ممکن است در حین حرکت، صدای ترق و یا مالش (خرق) در مفصل وجود داشته باشد.

لنگیدن یا راه رفتن غیر طبیعی ممکن است به دلیل درد ایجاد شود. این می تواند باعث ضعیف شدن عضلات لگن به مرور زمان شود. در برخی موارد، تورم خفیف ممکن است در مفصل رخ دهد. ممکن است احساس ضعف در عضلاتی که از لگن حمایت می کنند وجود داشته باشد و باعث ایجاد مشکل در حرکات شود. با گذشت زمان، تغییر شکل ممکن است در ساختار مفصل ایجاد شود. آرتریت هیپ در افراد مسن می تواند بر کیفیت زندگی روزمره فرد تأثیر منفی بگذارد. در مراحل بعدی ممکن است محدودیت های جدی در تحرک ایجاد کند. تشخیص و درمان به موقع برای مدیریت علائم و کندی پیشرفت مهم است.

چه چیزی باعث کلسیفیکاسیون هیپ در سالمندان می شود؟

با افزایش سن، غضروف مفاصل به طور طبیعی نازک تر می شود و خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد. این منجر به سایش ساختار غضروف و کلسیفیکاسیون می شود. در برخی افراد، عوامل ژنتیکی آنها را مستعد سایش سریع غضروف مفصلی و ایجاد آرتروز می کند. استفاده مداوم از مفاصل در طول سال ها، بلند کردن اجسام سنگین یا حرکات تکراری باعث تسریع ساییدگی غضروف مفصل می شود. حرفه های فعال بدنی یا ورزش های بیش از حد می تواند این عارضه را ایجاد کند. اضافه وزن فشار بیشتری به مفاصل لگن وارد می کند و باعث ساییدگی ساختار غضروف می شود.

چاقی می تواند باعث اضافه بار به خصوص مفاصل لگن و زانو شود. شکستگی‌ها، دررفتگی‌ها یا آسیب‌های جدی به مفصل ران ممکن است خطر را افزایش دهند. چنین ضربه هایی باعث آسیب به غضروف و به مرور زمان می شود آرتریت لگن در افراد مسن ممکن است باعث بروز آن شود. بیماری های التهابی مفصل مانند آرتریت روماتوئید می تواند باعث آسیب به غضروف مفصل شود و خطر را افزایش دهد. این عوامل ممکن است باعث بروز علائمی مانند درد و محدودیت حرکتی در افراد مسن شوند و ممکن است خود را نشان دهند.

آرتروز مفصل ران در سالمندان چگونه درمان می شود؟

مسکن هایی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی درد را تسکین می دهند. تزریق کورتیکواستروئید که برای کاهش درد و التهاب در لگن استفاده می شود در فواصل منظم انجام می شود. تزریق اسید هیالورونیک به مفصل ران انجام می شود. این می تواند حرکت را کاهش دهد و با روان کردن مفصل درد را کاهش دهد. تمرینات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات و افزایش تحرک مفاصل استفاده می شود. فشار روی مفصل را می توان با تمریناتی که انعطاف و تعادل را بهبود می بخشد کاهش داد. اضافه وزن فشار مضاعفی بر مفاصل لگن وارد می کند.

به همین دلیل کاهش وزن برای تسکین درد و افزایش تحرک مهم است. استفاده از وسایل کمکی مانند عصا یا واکر می تواند فشار روی لگن را کاهش دهد. می تواند تعادل را بهبود بخشد. روش های درمانی جایگزین، مانند طب سوزنی و حجامت درمانی، ممکن است به کاهش درد در برخی افراد کمک کند. اعتقاد بر این است که روش های سنتی مانند حجامت نیز در برخی موارد به کنترل درد کمک می کند. مداخلات جراحی ممکن است زمانی در نظر گرفته شوند که سایر روش‌های درمانی مؤثر واقع نشوند. جایگزینی کامل مفصل ران با مفصل مصنوعی یک روش جراحی رایج است. آرتروسکوپی یک روش کم تهاجمی برای برداشتن بافت های فرسوده داخل مفصل است. آرتریت هیپ در افراد مسن در درمان، کنترل علائم مهم است. برای این کار می توان بیش از یک روش را با هم استفاده کرد. دریافت توصیه پزشک برای برنامه درمانی همیشه مهم است.