کلسیفیکاسیون زانو

آسیب هایی که در بافت های غضروفی ایجاد می شود خواص خود ترمیمی ضعیفی دارند. تحلیل رفتن و ضعیف شدن ساختار غضروف زانو به دلایل مختلف را کلسیفیکاسیون می گویند. با افزایش سن، ساختار غضروف مفصل زانو فرسوده می شود و آرتریت زانو رخ می دهد. درمان آرتریت را می توان با روش های مختلف انجام داد.

علل کلسیفیکاسیون زانو

آرتریت زانو به دلایلی مانند بالا رفتن سن، اضافه وزن، ضعف عضلانی، تروما مانند (تصادف، سقوط، ضربه، تصادف)، بیماری های روماتیسمی، عفونت قبلی زانو و عوامل خانوادگی قابل مشاهده است.

علائم کلسیفیکاسیون زانو

آرتریت زانو معمولاً علائم را به تدریج نشان می دهد. دردی که هنگام راه رفتن طولانی مدت، ایستادن یا به ویژه هنگام بالا رفتن از پله ها ایجاد می شود، ممکن است حتی در هنگام استراحت در مراحل بعدی خود را نشان دهد. همراه با احساس درد در زانو، تورم و سفتی، تغییر شکل شکل زانو، صداهای ترک خوردگی و احساس گیر افتادن را می توان از علائم آرتروز زانو برشمرد.

با بالا رفتن سن، ساختار غضروف خراب می شود و به همین دلیل معمولا در افراد بالای 50 سال دیده می شود. بیشتر علیه زنان ظاهر می شود. افراد دارای اضافه وزن همیشه در معرض خطر هستند. همچنین کلسیفیکاسیون در زنانی که در دوران یائسگی هستند یا دارای واریس هستند بیشتر دیده می شود.

درمان کلسیفیکاسیون زانو

اگر آرتریت زانو خفیف باشد درمان غیر جراحی آرتریت روش ها را می توان امتحان کرد ورزش هایی برای تقویت عضلات زانو، حمایت فیزیوتراپی، روش های کاهش وزن، استراحت و استفاده از دارو از جمله روش های درمانی غیر جراحی هستند. اگر کلسیفیکاسیون پیشرفته باشد یا اگر روش های درمانی غیرجراحی تاثیری نداشته باشد، جراحی لازم است. در این حالت که بافت غضروف به طور کامل از بین می رود جراحی تعویض کامل زانو اعمال می شود.

کلسیفیکاسیون هیپ

وزن و سن دو عامل مهم کلسیفیکاسیون مفصل ران هستند. با افزایش سن، غضروف مفصل که تمام بار بدن را حمل می کند، نازک تر شده و در اثر اصطکاک فرسوده می شود. جدای از این، شکستگی های قبلی لگن، استفاده طولانی مدت از الکل و کورتیزون، دررفتگی های مفصل ران که در دوران نوزادی و کودکی به طور کامل درمان نشده اند، بیماری های روماتیسمی در دوران کودکی و نوجوانی ممکن است باعث آسیب بافت غضروفی و پیدایش کلسیفیکاسیون در نوجوانی شوند.

اولین شکایت کلسیفیکاسیون مفصل ران درد است. در طول فعالیت هایی مانند ایستادن طولانی مدت، پیاده روی طولانی و بالا و پایین رفتن از پله ها ظاهر می شود. با گذشت زمان، این بیماری بیشتر پیشرفت می کند و با پیاده روی کوتاه بیشتر خود را نشان می دهد. دوره استراحت شروع به طولانی شدن می کند. برای تسکین درد شدید می توان از مسکن استفاده کرد.

درمان آرتروز لگن

روش درمانی که باید برای بیمار اعمال شود باید با توجه به شدت بیماری، سن بیمار و وضعیت عمومی بیمار تعیین شود. در مراحل اولیه و میانی، در بیمارانی که عکس‌برداری اشعه ایکس هیچ تغییر عمده‌ای را نشان نمی‌دهد، تلاش می‌شود برای کاهش وزن، داروهای مسکن و فیزیوتراپی به آنها کمک شود. اما در صورت خراب شدن ساختار مفصل، جراحی تعویض کامل مفصل ران در بیمارانی انجام می شود که سایر روش های درمانی برای آنها امکان پذیر نیست.