درمان منیسک

فقط 1/3 قسمت بیرونی منیسک ها که هماهنگی کامل ساختار گرد قسمت تحتانی استخوان ران با قسمت فوقانی صاف استخوان ساق پا را در هر درجه حرکت زانو تضمین می کند، با خون تغذیه می شود، در حالی که بقیه قسمت ها با خون تغذیه می شوند. قطعات با مایع مفصلی تغذیه می شوند. منیسک ها که دارای عملکردهایی مانند جذب ضربه، کمک به سلامت زانو و محافظت از غضروف مفصل هستند، علاوه بر سازگاری، نه تنها در حین ورزش بلکه در زندگی روزمره نیز تحت فشار زیادی قرار می گیرند. منیسک های بیرونی نسبت به منیسک های داخلی تحرک بیشتری دارند و کمتر در معرض آسیب هستند. منیسک داخلی 3 برابر بیشتر از منیسک خارجی آسیب می بیند.

در صورت آسیب دیدگی زانو اولین اقداماتی که باید در مراحل اولیه انجام شود اعمال سرما، استراحت و بی حرکتی است. برای آرام کردن بیمار از مسکن استفاده می شود. در مرحله دوم تصمیم گیری می شود که آیا آسیب نیاز به جراحی دارد یا خیر. اگر شکایات ناشی از پارگی منیسک نباشد یا وضعیت عمومی بیمار اجازه جراحی را ندهد، ممکن است جراحی مناسب نباشد. اگر پارگی مینیسک فعالیت های روزانه شما را تحت تاثیر قرار دهد، باید جراحی را در نظر گرفت.

پارگی منیسک

دو منیسک وجود دارد که در قسمت های داخلی و خارجی زانو قرار دارند. منیسک داخلی (منیسک داخلی) به نام بیرونی (منیسک جانبی) معروف است. منیسک ها حرکت زانوها، یکی از متحرک ترین مفاصل بدن را تسهیل می کنند و سطح تماس ساق پا و ران را افزایش می دهند و توزیع متعادل وزن بدن را روی استخوان ها تضمین می کنند. علاوه بر این، نیروی شدیدی را که در اثر ضربه در ناحیه زانو ایجاد می شود جذب می کند و اطمینان حاصل می کند که مایع داخلی زانو به غضروف های مفصل پخش می شود.

علائم پارگی منیسک؟

• زانو درد. درد ممکن است بلافاصله پس از پارگی منیسک خیلی شدید نباشد. در واقع افرادی که ورزش می کنند می توانند پس از پارگی مینیسک مدتی به ورزش خود ادامه دهند. با این حال، هنگامی که به دلیل اختلال در زانو، مایع مفصلی افزایش می یابد و ورم می کند، درد شروع به تشدید می کند.
• صداهایی که از داخل زانو می آید.
• تشکیل تورم و سفتی.
• قفل شدن در زانو یا گیر افتادن در یک نقطه.
• محدودیت حرکت (ناتوانی در حرکت کامل زانو)
• گزینه های درمانی برای پارگی منیسک

علل آسیب منیسک

• صدمات ممکن است در نتیجه پارگی مینیسک، توقف ناگهانی، چرخش یا حرکاتی که زانو را مجبور به خم شدن یا چرخش می کند، رخ دهد.
• زانو زدن، چمباتمه زدن یا بلند کردن یک جسم سنگین می تواند باعث پارگی مینیسک شود.
• آسیب‌های منیسک اغلب در ورزش‌هایی که شامل حرکات ناگهانی هستند، مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال و تنیس که نیاز به تماس دو طرفه دارند، رخ می‌دهد.
• Menisküs yaralanmaları her yaşta görülebilen bir durumdur. Genç yaştaki bireylerde menisküs dokusu sağlam olduğundan dolayı ciddi travmalar sonucu yırtıklar oluşur fakat yaş ilerledikçe dizdeki dejeneratif değişikliklerden dolayı menisküs yırtılmalarına neden olabilir. Oturduğunuz yerden kalkarken hafif bir bükülme bile menisküs yırtıklarına neden olabilir. 65 yaşın üstündeki kişilerde %40’ından çoğunda görülen bir durumdur.
• پارگی منیسک ناشی از بارهای بیش از حد استقامت بیشتر در سنین پایین دیده می شود. در حالی که پارگی های ضربه ای معمولا بین سنین 10 تا 40 سالگی دیده می شود، پارگی مینیسک که به دلیل انحطاط در طول زمان رخ می دهد بیشتر پس از 40 سالگی رخ می دهد.

گزینه های درمان منیسک

درمان منیسک دو روش مختلف وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد. اینها؛

ترمیم مینیسک: این روشی است که در صورت پارگی در قسمت خارجی منیسک قابل استفاده است. همه بیماران برای این روش مناسب نیستند. آرتروسکوپی قابل ترمیم است و نتایج آن بهتر از جراحی باز است. با این حال، روند بهبودی طولانی تر از بیمارانی است که منیسک های پاره شده آنها برداشته شده است (منیسککتومی).

منیسککتومی: این روش درمانی روشی است که برای برداشتن قسمت پاره شده منیسک انجام می شود. قبل از اینکه فرصتی برای التیام پیدا کند، در داخل منیسک در داخل یک پارگی اعمال می شود. روند بهبودی هنگام انجام آرتروسکوپی بسیار سریع است و بیمار می تواند در همان روز بایستد.