سندرم تونل کارپال

علائم تونل کارپال

علائم سندرم تونل کارپالبرای فهرست کردن موارد زیر، بی حسی، گزگز، و اختلال حسی در انگشتان دست رخ می دهد. علاوه بر این، درد در دست‌ها، انگشتان دست و بازوها رخ می‌دهد، اگرچه در شب شایع‌تر است. این علائم، که خود را در شب احساس می‌کنند، می‌توانند به قدری آزاردهنده باشند که باعث شود افراد بی‌قرار بخوابند یا حتی از خواب بیدار شوند. درد و بی حسی در کارهایی مانند فشردن، حمل کردن، تمیز کردن و غیره که ممکن است دست کشیده شود، شایع تر می شود. این درد و تورم می تواند تا شانه و گردن بیمار نیز گسترش یابد. با پیشرفت بیماری، شرایطی مانند تحلیل رفتن عضلات انگشت شست، ضعف و دشواری در گرفتن و نگه داشتن حرکات ممکن است مشاهده شود.

چه کسی می تواند آن را ببیند؟

بیماری تونل کارپال ممکن است در هر فردی رخ دهد. با این حال، مشخص شده است که در زنان بالای 40 سال شایع تر است. در مردان بیشتر در جوانان دیده می شود. همچنین به دلیل تغییرات هورمونی در زنان باردار بسیار شایع است. در زنان باردار رخ می دهد سندرم تونل کارپال معمولاً پس از تولد خود به خود برطرف می شود. افرادی که با دست و مچ دست خود کار می کنند بیشتر در معرض خطر هستند. می توان افرادی که با کامپیوتر و صفحه کلید کار می کنند، افرادی که کار دستی و کارهای خانه انجام می دهند، افرادی که کار نجاری و تعمیرات انجام می دهند را مثال زد.

درمان سندرم تونل کارپال

تونل کارپال را می توان با جراحی درمان کرد. اما زمانی که بیماری در مرحله اولیه، یعنی در مراحل اولیه تشخیص داده شد، می توان درمان را با روش های غیر جراحی امتحان کرد. درمان تونل کارپال بسته به شکایات بیمار، وضعیت و درجه بیماری ممکن است متفاوت باشد. اگر بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، با درمان حمایتی یا روش های مختلف قابل کنترل است.

روش های غیر جراحی

تونل کارپال را می توان بدون جراحی با دو روش ورزش و اسپلینت درمان کرد. آتل تضمین می کند که مچ دست ثابت می ماند. بسیاری از ورزش ها می توانند به روان سازی تاندون ها کمک کنند. با این حال، اکثر بیماران در نهایت تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند، چه تلاش برای ورزش کردن یا استفاده از اسپلینت. علاوه بر درمان تونل کارپال، روش‌های مختلفی که با آگاهی و مشاوره پزشک اعمال می‌شود، می‌تواند تأثیر مثبتی بر شکایات مربوط به این بیماری داشته باشد.

• تمرینات مربوط به سندرم تونل کارپال

• سندرم تونل کارپال استفاده از مچ بند

عمل جراحی

جراحی تونل کارپال تقریباً 45 دقیقه طول می کشد. اگرچه جراحی بیشتر تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، اما روش بی حس کردن بازوی بیمار که بلوک زیر بغل نیز نامیده می شود، بسیار ارجحیت دارد. با برش کوچکی که در قسمتی از کف دست نزدیک به مچ ایجاد می شود، رباط عرضی کارپال بریده می شود و تونل کارپال آزاد می شود. سپس اگر بزرگی های روماتیسمی، برآمدگی های استخوانی و ساختارهای کیستیک وجود داشته باشد که به آن هایپرتروفی سینوویال می گوییم، حذف می شوند. در پایان عمل، ناحیه برش را بخیه می زنند و دست را در یک آتل گچی قرار می دهند.