پارگی منیسک چیست؟

آسیب به دو بافت غضروفی نیمه ماه در مفصل زانو در اثر فشار ناگهانی. پارگی مینیسک نامیده می شود. اشک می تواند علائمی مانند درد، تورم، احساس قفل شدن در زانو و محدودیت حرکت ایجاد کند. برای تشخیص و درمان قطعی باید نظر یک متخصص مراقبت های بهداشتی را جویا شد.

علائم پارگی منیسک

معمولاً می تواند باعث درد شدید در قسمت داخلی یا خارجی زانو شود. درد ممکن است با حرکت یا وزن دادن به زانو افزایش یابد. تورم یک علامت شایع است. پارگی می تواند به بافت های اطراف منیسک آسیب برساند و باعث تورم ناحیه شود.

ممکن است احساس قفل شدن وجود داشته باشد. به معنای گیرکردن یا قفل شدن در یک موقعیت خاص است. این ممکن است از حرکت صحیح آن جلوگیری کند. ثبات ممکن است کاهش یابد و ممکن است احساس ضعف وجود داشته باشد. ممکن است هنگام انجام فعالیت های روزانه یا ورزش باعث از دست دادن تعادل شما شود.

مردم ممکن است گاهی اوقات صداهای ترق و ترق یا ترکیدن را بشنوند. صداها ممکن است به دلیل جابجایی یا فشرده شدن پارگی در داخل زانو ایجاد شوند. پارگی مینیسک علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. بسته به نوع، اندازه و محل پارگی ممکن است متفاوت باشد.

اگر این علائم را دارید، مراجعه به پزشک ضروری است. پزشک می تواند پارگی را با انجام معاینه فیزیکی و در صورت لزوم تجویز آزمایش های تصویربرداری تایید کند. درمان مناسب را توصیه می کند.

چه کسانی دچار پارگی مینیسک می شوند؟

ورزشکارانی که به ورزش هایی مانند فوتبال، بسکتبال، تنیس و اسکی می پردازند به ویژه در معرض خطر هستند. انجام حرکات ناگهانی و شدید در حین ورزش ممکن است احتمال دیده شدن را افزایش دهد. ضعیف شدن و سایش بافت های مفصل با افزایش سن ممکن است خطر را افزایش دهد. به همین دلیل در افراد مسن نیز به کرات دیده می شود.

ممکن است در اثر ضربه‌هایی که در اثر افتادن، ضربه، تصادف یا سایر عوامل آسیب‌زا به آن ناحیه وارد می‌شود، ایجاد شود. استرس بیش از حد مکرر یا استفاده بیش از حد می تواند خطر را افزایش دهد. حرکات تکراری، به ویژه در مفصل زانو، ممکن است خطر را افزایش دهد.

در افراد دارای اضافه وزن یا چاق، وزن بدن ممکن است با افزایش فشار، خطر را افزایش دهد. پارگی مینیسکممکن است در افراد مبتلا به این عوامل خطر شایع تر باشد. با این حال، ممکن است در هر کسی رخ دهد.

روش های درمان پارگی منیسک

ممکن است به شما توصیه شود که برای کمک به بهبودی به پای آسیب دیده استراحت دهید. برای کاهش تورم می توان از یخ استفاده کرد. برنامه های فیزیوتراپی ثبات زانو را افزایش می دهد. ماهیچه ها را تقویت می کند. می توان از آن برای بازگرداندن دامنه حرکتی استفاده کرد. ممکن است داروهای ضد درد و ضد التهاب تجویز شود.

با نظر پزشک می توان تزریق کورتیکواستروئید را انجام داد. در برخی موارد ممکن است تزریق اسید هیالورونیک به زانو انجام شود. پارگی های کوچک اغلب با توانایی خود درمان می شوند. در این مورد، مداخله جراحی ممکن است ضروری نباشد.

پارگی های بزرگ یا ضعیف ممکن است نیاز به ترمیم یا ترمیم منیسک داخل مفصل داشته باشد. این روش با استفاده از یک روش کم تهاجمی به نام جراحی آرتروسکوپی انجام می شود. در برخی موارد، بافت را می توان به طور کامل برداشت. این روش منیسککتومی نامیده می شود.

با این حال، در صورت امکان، پزشکان معمولا سعی می کنند تا حد ممکن بافت را حفظ کنند. در موارد از دست دادن شدید یا از دست دادن منیسک، پیوند ممکن است در نظر گرفته شود. این روش شامل گرفتن یک اهدا کننده سالم و پیوند آن به زانوی بیمار است.

هر بیمار متفاوت است و برنامه درمانی بر اساس نیازهای فردی تعیین می شود. پارگی مینیسک روش های درمانی مهم است که در این مورد با پزشک خود صحبت کنید. به شما در تعیین درمان مناسب کمک می کند.