شکستگی لگن در بیماران مسن
شکستگی لگن در بیماران مسن
شکستگی لگن عموماً در بیماران مسن بیشتر اتفاق می افتد. علاوه بر افراد مسن، شکستگی لگن در افراد جوان و کودکان با ساختار استخوانی ضعیف یا پوکی استخوان نیز امکان پذیر است. امروزه از هر پنج سالمند حداقل یک نفر دیده می شود.
محتوای مقاله
- شکستگی لگن در بیماران مسن
- شکستگی لگن در بیماران مسن علائم
- برای جلوگیری از شکستگی لگن چه باید کرد؟
- بعد از جراحی شکستگی لگن
- درمان شکستگی لگن
شکستگی لگن در بیماران مسن بیشتر به دلیل شرایط زیر دیده می شود.
- ورود به یائسگی
- کمبود کلسیم
- کمبود ویتامین D
- فعالیت بدنی کم
- اختلال غدد درون ریز
- افرادی که از مواد اعتیادآور استفاده می کنند نیز بیشتر در معرض شکستگی لگن هستند. برخی از سرطان ها استخوان لگن را ضعیف می کنند و این باعث شکستگی لگن می شود. در چنین بیمارانی، خطر شکستگی لگن مشخص می شود و اقدامات جراحی برای محافظت از لگن در برابر شکستگی و حمایت از استخوان لگن انجام می شود.
علائم شکستگی لگن در بیماران مسن
بزرگترین علامتی که در افراد مسن و همه افراد مبتلا به شکستگی لگن دیده می شود درد است. فردی که دچار شکستگی لگن است نمی تواند بنشیند، دراز بکشد یا روی لگن خود راه برود یا در راه رفتن مشکل زیادی دارد. با این حال، کبودی و قرمزی جدی ممکن است روی لگن ایجاد شود. در کودکان علائمی مانند بی قراری و گریه ممکن است مشاهده شود. فرد دچار شکستگی لگن باید با آمبولانس به بیمارستان منتقل شود و تحت مداخله فوری پزشکان قرار گیرد.
برای جلوگیری از شکستگی لگن چه باید کرد؟
مهمترین عامل برای محافظت در برابر شکستگی لگن، استحکام اسکلت بدن ما است. داشتن اسکلت بدنی قوی از خطر بالای شکستگی لگن جلوگیری می کند. اسکلت بدن به لطف کلسیم و مواد معدنی مصرف شده در سنین 18 تا 22 سالگی تقویت و رشد می کند. در این محدوده سنی باید کلسیم و ویتامین D کافی برای تقویت استخوان ها مصرف شود، از مواد اعتیادآور استفاده نشود و اندازه گیری تراکم استخوان به طور مرتب انجام شود. غذاهایی که باید برای ویتامین D و مکمل های کلسیم مصرف شوند به شرح زیر است:
- لوبیا
- محصولات لبنی
- سبزیجات برگ سبز
- نارنجی
- روغن ماهی
- ماهی سالمون
- آجیل
- غذاهایی مانند محصولات نانوایی از جمله غذاهایی هستند که باید برای تقویت ساختار استخوانی در سنین 18 تا 22 سالگی مصرف شوند.
بعد از جراحی شکستگی لگن
جراحی شکستگی لگن به طور متوسط در 6-8 هفته بهبود می یابد. بسته به وضعیت سلامت عمومی فرد، فعالیت‌های ورزشی، و اینکه آیا او سیگار می‌کشد یا نه، بهبودی ممکن است بیشتر طول بکشد. اتصال شکستگی لگن بیمار با اشعه ایکس هیپ بررسی می شود. روند بهبودی بسته به فرد ممکن است تا 3 ماه طول بکشد. شکستگی لگن در بیماران مسن افرادی که در حین جراحی تحت درمان پروتز قرار گرفته اند می توانند از روز بعد از عمل راه رفتن را شروع کنند. در درمان انجام شده با میخ یا صفحه برای جوش خوردن شکستگی به هم، بیمار با کمک عصا راه می رود.
شکستگی لگن در بیماران مسن ورزش هایی که می توان بعد از جراحی انجام داد برای اینکه سلامتی خود را بازیابید و بتوانید زودتر راه بروید بسیار مهم است. اگر مایلید در مورد تمرینات بعد از جراحی اطلاعاتی کسب کنید، می توانید سایر مقالات صفحه ما را نیز بررسی کنید.
درمان شکستگی لگن
درمان شکستگی لگن معمولاً با جراحی انجام می شود. در زمان‌های گذشته، پروتز اولین درمان مورد استفاده در موارد شکستگی لگن بود. از آنجایی که زخم های عمیق در درمان پروتز شکستگی های لگن ایجاد می شود، درمان ناخن، پیچ یا صفحه برای ترمیم استخوان شکسته قبل از پروتز ارزیابی می شود. روش درمان با توجه به سن بیمار، پتانسیل راه رفتن، محل و شکل شکستگی تعیین می شود. درمان پروتز بیشتر برای افراد مسن انجام می شود. در شکستگی های لگن در کودکان خردسال، در صورتی که شکستگی ها از یکدیگر جدا شده باشند، جراحی ترجیح داده می شود. اما اگر شکستگی ها از یکدیگر جدا نشوند، آنها را در قالب گچ قرار می دهند و انتظار می رود که شکستگی به خودی خود بهبود یابد.